
Komunean sartzean gizonez beterik aurkitu nuen. Ez zegoen pixatoki librerik eta beste bizpairu tiporekin nire txanda itxoin behar izan nuen. Gizonok ez dugu komunean besteokin topatzea atsegin, bata bestea ignoratzeko saio hutsak egiten ditugu. Komun osoan ez zegoen ni baino baxuago zenik, denak ziren gizon japoniar altuak, denak ni baino altuago. Horrek naizena baino baxuago sentituarazi ninduen, ezeroso, oso ezeroso, txikia, oso txikia. Egoerak egun horretan sentitzen nuen bakardadea areagotzen zuela iruditu zitzaidan. Gora begiratu nuen aitaren aurpegia aurkitzeko, gainean egingo dut begiekin esateko. Aitak eskua estutu eta lasaitzeko intentzioa duen irribar haietako bat bota zidan. Baina lehen bait lehen pixa egitea eta alde egin behar nuela pentsatu nuen nik. Are gehiago, beste nonbaiten pixa egingo nuela pentsatu eta bat batean aitaren eskutik askatu eta ziztu bizian komunetik atera nintzen.
No comments:
Post a Comment